bezsenność u 10 latka

Rozszerzone źrenice są naturalną reakcją organizmu na stres lub silne bodźce emocjonalne, podniecenie. Mogą być także skutkiem przyjmowanych przez pacjenta leków, zarówno doustnie, jak i w postaci kropli do oczu. Rozszerzone źrenice są również objawem przyjmowania narkotyków, pojawiają się także w przebiegu zatrucia wieloma Co robić? Aroganckie i nieposłuszne dziecko. Co robić? Dziecko, które zachowuje się arogancko wobec osób starszych, jest prawdziwym ciosem dla rodziców. Zwykle bardzo mocno to przeżywają zwłaszcza, gdy chodzi o dziecko starsze niż w wieku przedszkolnym. Ciągłe mówienie „nie” oraz opryskliwe uwagi potrafią dać się porządnie Bezsenność - porady, które warto przetestować. Domowe sposoby na bezsenność krótkotrwałą mogą pomóc z uporaniem się z zaburzeniami snu. Jednak bezsenność przewlekłą należy koniecznie skonsultować z lekarzem, gdyż odpowiednia higiena snu może okazać się niewystarczającą metodą radzenia sobie z tą sytuacją. Bezsenność może być także wywołana przez zaburzenia psychiczne, choroby somatyczne i neurologiczne oraz złą higienę snu. Z kolei do czynników utrwalających zaburzenie zaliczane są: zbyt długi czas spędzany w łóżku; dosypianie poranne; oszczędzający tryb życia, brak ruchu; przenoszenie aktywności niezwiązanych ze snem do Naturalne sposoby na bezsenność. Bierzesz prysznic, kładziesz się do łóżka i zamykasz oczy…. Przez czterdzieści minut przewracasz się z boku na bok, liczysz barany, ale sen nie nadchodzi. Inny scenariusz – zasypiasz od razu, a po trzech godzinach się budzisz. Jesteś niewyspana, oczy ci się kleją, ale choć mijają minuty, a nonton drama call it love sub indo. Problem bezsenności i innych zaburzeń snu narasta od kilku dekad. Dotyczy nie tylko populacji osób dorosłych, ale również aż 25 do 60% dzieci i młodzieży. Zaburzenia snu mogą w konsekwencji prowadzić do rozwoju wielu chorób oraz problemów w funkcjonowaniu poznawczym, emocjonalnym, społecznym i biologicznym. Spis treści: Jak walczyć z bezsennością u dzieci i z problemami ze snem u nastolatków? Bezsenność u dzieci - przyczyny i leczenie Zasady higieny snu rozwiń Jak walczyć z bezsennością u dzieci i z problemami ze snem u nastolatków? Bezsenność u dzieci i nastolatków to trudności z zasypianiem i/lub utrzymaniem ciągłości snu, zbyt wczesne budzenie się, opór przed kładzeniem się do łóżka bądź też problemy z zasypianiem bez udziału opiekunów, występujące przynajmniej trzy razy w tygodniu, skutkujące przemęczeniem, labilnością nastroju, drażliwością, zaburzeniami koncentracji, uwagi i pamięci, sennością w ciągu dnia oraz upośledzeniem funkcjonowania rodzinnego, społecznego i szkolnego. Bezsenność u dzieci - przyczyny i leczenie Przyczyny bezsenności u dzieci podobnie jak u dorosłych, mogą mieć charakter pierwotny – bezsenność pojawiająca się samoistnie oraz wtórny, czyli problemy ze snem mogą towarzyszyć innym chorobom. Bezsenność może być wywołana przez stres, zaburzenia lękowe, niewłaściwe nawyki związane ze snem ( nie przestrzeganie zasad higieny snu), złą dietę ( spożywanie substancji pobudzających – kofeina, guarana)) i choroby somatyczne, które zakłócają przebieg snu. U dzieci wyróżnia się również bezsenność behawioralną: z braku dyscypliny oraz warunkową. Bezsenność behawioralna definiowana jest jako powtarzające się trudności związane z zasypianiem, czasem trwania snu, konsolidacją lub jakością snu, pojawiające się mimo adekwatnego do wieku czasu i możliwości snu. Bezsenność warunkowa wynika z powstania nieodpowiednich lub świadczących o nieprzystosowaniu uwarunkowań, takich jak kołysanie, karmienie, oglądanie telewizji lub słuchanie radia oraz obecność rodzica w łóżku. Natomiast bezsenność z braku dyscypliny jest konsekwencją opóźniania zasypiania przez dziecko lub stawiania oporu przed pójściem do łóżka w odpowiednim czasie. Leczenie bezsenności u dzieci może być prowadzone dwojako: przez zastosowanie terapii poznawczo – behawioralnej lub farmakoterapii. Pierwsza obejmuje różnego rodzaju interwencje behawioralne, na przykład: Próba ignorowania dziecka i jego zachowania od momentu położenia go do łóżka bądź też zmodyfikowane jego formy: zmodyfikowane wygaszanie – obecność rodzica w pokoju dziecka w trakcie usypiania, ale bez ingerencji czy stopniowe wygaszanie: planowe krótkie wizyty w przypadku nieustającego płaczu, np. co pięć minut, lub na stopniowym wydłużaniu czasu pomiędzy kolejnymi reakcjami na płacz dziecka, wyciszanie przed snem: wyjmowanie dziecka z łóżeczka, jeśli nie śpi i spokojna zabawa z rodzicem przez określony czas ( np. 30 minut). W celu ograniczenia do minimum czasu zasypiania opóźnia się porę kładzenia się do łóżka. Po uzyskaniu pozytywnego wzmocnienia związanego z szybkim usypianiem, w kolejnych dniach przesuwa się porę snu na wcześniejszą o 15–30 minut, aż do uzyskania pożądanej pory zasypiania, systematyczne wybudzanie w przypadku częstych wybudzeń w nocy: rodzice budzą dziecko na 15–60 minut przed zwyczajowym samoistnym wybudzeniem, a następnie usypiają dziecko w sposób standardowy, zapobieganie powstawaniu problemów ze snem poprzez zastosowanie zasad higieny snu oraz wytwarzanie prawidłowych nawyków okołosennych. Zasady higieny snu Zasady higieny snu, których warto przestrzegać są następujące: sypialnia pozbawioną intensywnych bodźców, stałe ramy snu, rytuały okołosenne, unikanie napojów zawierających kofeinę, czytanie przed snem, zasypianie we własnym łóżku pod nieobecność rodzica, ograniczenie czasu korzystania z urządzeń emitujących spektrum światła niebieskiego: tablety, smartfony, komputery, telewizory, umiarkowana aktywność fizyczną w ciągu dnia, śniadanie bogate w tryptofan oraz witaminę B6, ekspozycja na światło w godzinach porannych. Naprzeciw problemom zaburzenia snu wychodzą specjalistyczne poradnie leczenia bezsenności. Oferujące kompleksową diagnostykę oraz leczenie pod okiem specjalisty. Farmakoterapia u dzieci stanowi ostateczność. Specjaliści zalecają, aby terapia rozpoczynała się od wprowadzenia zasad prawidłowej higieny snu oraz metod niefarmakologicznych. Farmakoterapia z kolei powinna być dobrana indywidualnie i dostosowana do rozpoznania klinicznego. Leczenie należy stosować krótkoterminowo, oceniając jego skuteczność i cele przy każdym przedłużaniu recepty. W przypadku bezsenności wynikającej z innych jednostek chorobowych prowadzi się najpierw leczenie choroby podstawowej. Problemy ze snem u nastolatków - przyczyny i leczenie Najczęstszymi problemami nastolatków ze snem są: zmęczenie po przebudzeniu, zmienne i nieregularne pory zasypiania, zmienny i nieregularny czas trwania snu, sypianie krócej niż 6godzina na dobę, brak satysfakcji z jakości snu oraz senność w trakcie dnia i ewentualny mimowolny sen. Wśród przyczyn zaburzeń snu u nastolatków wymienia się: depresję, przygnębienie, trudne do rozwiązania problemy osobiste, częstą naukę w nocy, częste picie kawy, wysoki poziom hałasu w miejscu zamieszkania, zażywanie leków nasennych, kłopoty ze snem w rodzinie, dużą ilość czasu poświęcaną na naukę, napiętą i nerwową atmosferę w domu lub w szkole, korzystanie z substancji pobudzających, przewlekłą chorobę, regularne spożywanie alkoholu, regularne palenie tytoniu. Leczenie zaburzeń snu, tak jak u dzieci, odbywa się przez zastosowanie terapii poznawczo – behawioralnej lub farmakoterapii. Konsekwencje bezsenności u dzieci i nastolatków Długość oraz jakość snu ma wpływ na prawidłowy przebieg procesów życiowych jednostki, w tym na wytwarzanie hormonów, a także na regulację rytmów okołodobowych, rozwój intelektualny i emocjonalny. Powikłania bezsenności u dzieci można podzielić na trzy kategorie: somatyczne, psychiczne i społeczne. W pierwszej grupie wymienić można: zmniejszoną aktywność fizyczną, zwiększone ryzyko otyłości, cukrzycy, nadciśnienia tętniczego, zespołu metabolicznego. Do powikłań psychicznych należą: obniżenie nastroju, zaburzenia lękowe, zaburzenia uwagi, kontroli impulsów i funkcji wykonawczych, pogorszenie pamięci oraz osiągnięć szkolnych. Ostatnią grupę – powikłania społeczne, stanowią: gorsze funkcjonowanie społeczne i zaburzenia funkcjonowania rodziny. Źródła: 1. Kaczor M., Skalski M. Leczenie behawioralnych zaburzeń snu u dzieci i młodzieży – przegląd literatury. Psychiatra. Pol. 2016; 50 (3): 571–584. 2. Kaczor M., Skalski M. Rozpowszechnienie i konsekwencje bezsenności w populacji pediatrycznej. Psychiatra. Pol. 2016; 50 (3): 555–569. 3. Kasperczyk J. et. al. Zaburzenia snu wśród młodzieży licealnej w Koninie. Nowiny Lekarskie 2007; 76 (3): 246-250. 4. Skalski M. Bezsenność – patogeneza i leczenie. Kosmos Problemy Nauk Biologicznych 2014; 63 (2): 233 – 243. 5. Ivanenko A. Rozpoznawanie i leczenie zaburzeń snu u dzieci. Psychiatria po dyplomie 2009; 6 (4): 67 – 74. dr n. med. Hanna Orłowska specjalista pediatrii Na bezsenność szczególnie narażone są osoby starsze, w wieku powyżej 60 lat. Niestety często problem zaburzenia snu u seniora nie jest poruszany lub zostaje zbagatelizowany. Ile snu potrzebuje osoba starsza? Jak leczyć zaburzenia snu u seniorów? Odpowiadamy!Ile snu potrzebuje senior?Bezsenność u starszej osoby to powszechny problem. Prawie co drugi senior cierpi na zaburzenia snu. Potrzeba snu u dorosłych zmienia się nieznacznie wraz z wiekiem. Największe zmiany występują między 60 a 70 rokiem całkowity czas snu osób starszych zwykle nie ulega skróceniu, ich sen staje się płytszy. Wynika to między innymi ze zmian w strukturze snu pojawiających się wraz z postępującymi procesami starzenia głębokiego snu u seniorów często ulegają skróceniu i znacznie łatwiej można ich wybudzić (np. dźwiękami).Starsi ludzie rzadko mają trudności z zasypianiem, problemem jest głównie budzenie się w nocy i trudności z zaśnięciem po śpią też więcej w ciągu dnia, zazwyczaj 30-60 minut i odpowiednio mniej w jakie są skutki uboczne braku osoby starsze są bardziej wrażliwe na zewnętrzne czynniki zakłócające sen. Zbyt ciepła sypialnia, chrapiący partner lub zbyt miękki materac – rzeczy, które łatwo można znieść w wieku średnim, mogą nagle stać się czynnikami przeszkadzającymi w śnie w wieku starszym. Stres psychologiczny, taki jak samotność, konflikty, nadmierna/niedostateczna aktywność w ciągu dnia również mają negatywny wpływ na sen. Jakie są kryteria normalnego snu u osób starszych?Całkowity czas snu powinien wynosić 6-8 zasypiania powinien być krótszy niż 30 minut. Zwykle trwa 15-20 czuwania w łóżku może wynosić do 2 godzin u osób starszych (70+) w przeciągu całej nocy. Od dwóch do czterech pobudek na noc uważa się za tym, czy występują zaburzenia snu, decyduje samopoczucie seniora. Zmęczenie i niezamierzone zasypianie w ciągu dnia wskazują na zaburzenie. Drzemka w południe uważana jest u osoby starszej za normę, ale nie powinna trwać dłużej niż 30 minut. Przy dłuższej drzemce pojawiają się już fazy głębokiego snu, które prowadzą do zaburzeń snu w nocy i problemów z wybudzeniem się po osoby starsze dużo śpią?Często to tylko wrażenie, ponieważ rzeczywisty czas snu u seniora nie jest dłuższy. Zazwyczaj jednak dochodzi do zaburzeń rytmu snu i czuwania. Wielu starszych pacjentów cierpiących na bezsenność nie kładzie się spać o zwykłej porze – między 21:00 a 23:00 – ale znacznie wcześniej. Może to prowadzić do zakłócenia rytmu osoby należy zachęcać do późniejszego pójścia spać. Może to być jednak trudne w wykonaniu, np. jeśli potrzebna jest pomoc osoby trzeciej przed pójściem spać. W niektórych domach spokojnej starości czas snu seniorów wynosi 14-16 godzin, w zależności od liczby personelu. Rytm dobowy załamuje się w wyniku długich okresów odpoczynku, pacjenci wieczorem nie są zmęczeni i nie mogą spać. Właściwym podejściem jest tutaj aktywizacja opieki: mobilizowanie osoby starszej i przynajmniej wyprowadzenie jej z łóżka w porze posiłków w celu ustabilizowania rytmu również o problemach ze snem w ciąży. Najczęstsze przyczyny zaburzeń snu u starszych osób to:Depresja,Choroby somatyczne,Choroby otępienne,Nieodpowiednio leczony ból,Unieruchomienie w łóżku,Niepożądane efekty leków,Niekorzystne środowisko (temperatura, hałas),Nykturia - oddawanie moczu w nocy,Brak aktywizacji w ciągu przypadku nowo zdiagnozowanej bezsenności należy wziąć pod uwagę ostre zaburzenie, które ma wtórny wpływ na zdolność zasypiania. Na przykład możliwe są zaburzenia ruchu w kontekście zespołu niespokojnych nóg, skutki uboczne leków, niedobór żelaza lub inne choroby somatyczne albo psychiczne. Przyczynę mogą również stanowić nowe farmaceutyki, które mogą zakłócać sen. Leczenie bezsenności u starszej osobyPacjenci z przewlekłą bezsennością wymagają leczenia. W pierwszym kroku seniorzy powinni poznać zasady higieny snu. Chociaż techniki te często są opisane w internecie, osoby starsze często nie mają dostępu do tych źródeł. Dlatego warto powtórzyć dziadkom lub rodzicom zasady zdrowego snu u osób starszychHigiena snu oznacza tworzenie optymalnych warunków środowiskowych. Najważniejsze zasady to telewizora w sypialni - niebieskie światło reguluje poziom melatoniny i zakłóca sen. Pokój powinien być ciemny,Odpowiedni materac - najlepiej przy zakupie wypróbować go przez kilka nocy,Ochrona na uszy - odgłosy akustyczne o natężeniu 40 decybeli (dB) wpływają na autonomiczny układ nerwowy i generują stres. Z reguły do wybudzenia się dochodzi przy hałasie o natężeniu 60 dB lub więcej,Budzik lub zegarek należy ustawić w taki sposób, aby nie można było stale na niego patrzeć,Temperatura w pomieszczeniu powinna być przyjemna, a wilgotność wystarczająco wysoka,Nie należy spożywać obfitego posiłku wieczorem, warto unikać kawy i jak działa melatonina w przypadku interwencji psychologicznej do jednego z pierwszych sposobów leczenia należy terapia poznawczo-behawioralna połączona z nauką metod relaksacji, kontroli bodźców, ograniczenia snu lub restrukturyzacji poznawczej. Wspomniane techniki często są ze sobą łączone. Pomocna może być również joga, medytacja lub trening autogenny. Farmakoterapia na zaburzenia snu u starszych ludziJeśli wprowadzenie zasad higieny snu nie prowadzi do poprawy klinicznej i brak snu wpływa na codzienną aktywność, można rozważyć leki na bezsenność. Najlepiej stosować ziołowe produkty, które są dobrze tolerowane. Wybór preparatu należy uzależnić od wieku pacjenta, ryzyka wystąpienia działań niepożądanych czy tolerancji już przepisanych farmaceutyków. Należy również ocenić rozwój tolerancji i odstawienia jakie są zioła na bezsenność!Czas trwania terapii należy omówiony z seniorem. Melatonina, łagodny lek bazujący na naturalnej substancji regulującej rytm snu i czuwania, to dobra opcja dla osób starszych. Leki nasenne w większości przypadków nie wywołują snu fizjologicznego. Środki nasenne, tj. benzodiazepiny i substancje Z, należy podawać ostrożnie, przez ograniczony czas. Mogą wywołać uzależnienie od leków nasennych i spowodować zwiększone ryzyko upadków i złamań u osób u osoby starszej – kiedy i jak należy reagować?Konieczność leczenia starszej osoby nieśpiącej w nocy zależy od tego, jak przedstawia się jej samopoczucie w ciągu dnia. Każdy senior, który czuje się zmęczony w ciągu dnia i nie może w sposób zadowalający wykonywać codziennych czynności, powinien poddać się leczeniu. Pierwsze kroki to edukacja pacjenta i wskazówki dotyczące higieny snu. Jeśli to nie wystarczy, należy rozważyć farmakoterapię. Polecane są przede wszystkim dobrze tolerowane preparaty ziołowe, które poprawiają subiektywnie odczuwaną jakość snu. Ponadto lekarz w pierwszej kolejności powinien rozważyć przepisanie łagodnych leków nasennych, np. melatoniny. Witam Mój 10 letni syn nie może spać. nie Dawałam mu jedzenia przed spaniem . Proszę o poradę MĘŻCZYZNA, 19 LAT ponad rok temu Badania kontrolne dzieci Pediatria Problemy ze snem u dzieci Dziecko Fakty o zdrowiu - Oburęczne dzieci bardziej nadpobudliwe? Lek. Bianka Małczuk 73 poziom zaufania Witam. Jeżeli kłopoty ze snem utrzymują się, zalecam konsultację u lekarza pediatry. 0 redakcja abczdrowie Odpowiedź udzielona automatycznie Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych znajdziesz do nich odnośniki: Zaburzenia snu u 3,5-latka – odpowiada Lek. Krzysztof Szmyt Problemy ze snem i nosne przebudzenia u 5-miesięcznego dziecka – odpowiada Lek. Karina Kachlicka Częste pobudki w nocy 7-miesięcznego dziecka – odpowiada Lek. Paweł Baljon Problemy z bezsennością u 18-latka – odpowiada Lek. Tomasz Budlewski Kłopoty ze snem u 2-letniego dziecka – odpowiada Lek. Aleksandra Witkowska Dlaczego moje dziecko ma problemy ze snem? – odpowiada Redakcja abcZdrowie Budzenia nocne u 10-miesięcznego dziecka – odpowiada Lek. Grzegorz Jabłoński Problemy ze snem u 10-miesięcznego niemowlaka – odpowiada Lek. Tomasz Budlewski Co jest powodem, że dziecko 9 miesięczne ma problemy ze snem? – odpowiada Dr Izabela Dębicka Krzyk przez sen u 14-latka – odpowiada Lek. Izabela Ławnicka artykuły Jak dobrze spać? Zalety zdrowotne spania na lewym boku Jak dobrze spać? Sen ma ogromne znaczenie dla praw Problemy ze snem u niemowląt Problemy ze snem u niemowląt to dokuczliwa przypad Koszmary senne - przyczyny, najczęstsze koszmary, badania Strata ukochanej osoby, walka z potworami, brak mo Leczenie zaburzeń snu u dzieciPrzed zastosowaniem jakiegokolwiek leczenia bezsenności u dzieci, ważne jest, aby skonsultować się z lekarzem lub pediatrą, aby wykluczyć zaburzenia snu spowodowane przez poważne schorzenie neurologiczne, które musi być specjalnie traktowane przez problemów ze snem dziecka nie jest łatwe, gdy są one spowodowane przez złe nawyki snu, stres, nadmierną fascynację lub zachowanie. Wielokrotnie, leczenie bezsenności u dziecka może odnieść sukces tylko wtedy, gdy dziecko nauczy się spać i odzyska dobry, zdrowy sen na własnę rękę. Dlatego też ważne jest, aby dziecko miało jakieś ćwiczenia lub narzędzia, które może wykonywać samodzielnie, gdy budzi się w środku nie należy stosować leczenia farmakologicznego bez konsultacji z lekarzem, szczególnie wśród dzieci. Środki nasenne niosą pewne ryzyko i wiele razy nie pomagają dotrzeć do rzeczywistego źródła problemu. Jeśli chcesz spróbować pokonać bezsenność dziecka. spowodowaną złymi nawykami i powiedzieć dobranoc zaburzeniom snu, twoje wysiłki powinny koncentrować się na przekwalifikowaniu mózgu i ponownej nauce nawyków sennych. Rodzice mogą zrobić wiele, aby pomóc swoim dzieciom przezwyciężyć ich problemy ze snem i pomóc im uzyskać głęboki, odbudowujący sen, którego potrzebują do rozwijania się w sile i zdrowiu. Nocą, mózg dziecka przetwarza i zapisuje wszystkie informacje, których nauczyło się w ciągu dnia, dlatego tak ważne jest dla niego, aby uzyskać dobry sen w możemy zrobić w domu, aby pomóc dziecku z bezsennością i zwalczyć problemy, które napotyka? Wprowadź rutynę: Rutynowy sen jest bardzo ważny. Zawsze wykonuj te same czynności w tym samym czasie i staraj się zachować tę rutynę z dala od nieoczekiwanych zmian. Proces, opierający się na technikach behawioralnych jest ważny, tak że dzieco może dostosować swój zegar biologiczny, uspokoić rytm i ustanowić kontrolę nad kolacje: Przygotuj lekką kolację, która jest łatwa do strawienia. Staraj się unikać jedzenia z cukrem, ponieważ może ono dać dzieciom przypływ energii. Nie powinny one jeść lub pić niczego, co zawiera kofeinę, na przykład herbaty, kawy lub napojów gier przed snem: Gry mogą nadmiernie pobudzić pory snu: Dzieci powinny spać między 9, a 10 godzin na dobę, więc wysyłaj je do łóżka wcześnie. 20:00 to dobry czas dla dziecka, aby znalazło się do łóżka coś, co dziecko lubi i z czym może spędzić całą noc: W ten sposób, skojrzy ono sen z tym przedmiotem. Spraw, aby dziecko poczuło się wygodnie w bajkę przy zapalonym świetle, w spokojnej atmosferze: Przygotuj je do spania, mów cicho, tak żeby się zrelaksowały. Unikaj podekscytowania. Kiedy zobaczysz, że są wygodne, opuść pomieszczenie. Upewnij się, że w pokoju jest cicho i ciemno: Utrzymanie światła z dala od pomieszczenia jest ważne w walce z bezsennością u dzieci. Na zegar biologiczny mają wpływ warunki środowiskowe. Gdy jest ciemno, nasz mózg mówi nam, że nadszedł czas na sen, a światło nie pozwala nam zaczną płakać, nie wracaj natychmiast: Poczekaj kilka minut zanim wejdziesz do pokoju, aby uspokoić dziecko. Kiedy już się uspokoi, opuść się nie gniewać i denerwować: To wymaga cierpliwości, ale ważne jest, aby trzymać się ściśle rutyny, aby dziecko mogło nauczyć się zasypiać na własną rękę. Jeśli wstanie z łóżka, włóż je z powrotem, bez żadnego bezsenności u dzieciJakie są niektóre z możliwych przyczyn zaburzeń snu u dzieci? Czasem bezsenność u dzieci może być spowodowana problemem medycznym, dlatego ważne jest, aby udać się do pediatry lub specjalisty w celu dokonania właściwej diagnozy. Przyczyny psychologiczne i behawioralne najczęściej są następujące:Bezsenność z powodu złych nawyków spania: Zapoczątkowanie snu i zdolność do pozostania w stanie snu, są zazwyczaj związane z szeregiem okoliczności biologicznych i wyuczonych zachowań. Organizm musi być gotowy do snu, więc przez formowanie nawyków, organizm może przygotować się do snu, co z kolei ułatwia dziecku odpoczynek. Czasami problemy z bezsennością u dziecka występują w środku nocy, więc ważne jest, aby dziecko miało plan i było przygotowane tak, aby mogło powrócić do stanu snu we własnym z powodu stresu lub lęku: Dzieci potrzebują rutyny. Dziecko może czuć się nieswojo z powodu problemów rodzinnych, lęku separacyjnego lub lęków z dzieciństwa. Ten rodzaj bezsenności pojawia się zazwyczaj nagłe i może być przejściowo wytworzony przez czynniki osobiste, rodzinne lub społeczne. W tych okolicznościach, dzieci wykazują niepokój, opierając się pójściu spać. Może się również zdarzyć po ekscytującym dniu, sen oznacza, że cała zabawa zostaje ograniczona. Koszmary również mogą być problemem. W tym przypadku ważne jest, aby je wspierać i rozmawiać z nimi o ich obawach. W takich przypadkach leczenie odbywa się zwykle w celu znalezienia pierwiastka niepokoju i pokazywania dziecku, jak go problemów behawioralnych, istnieją inne przyczyny wywodzące się z problemów zdrowotnych, które uniemożliwiają dziecku zaśnięcie. Alergie mogą sprzyjać fragmentacji snu, a infekcje ucha, kolki i inne bóle mogą przeszkadzać w zaśnięciu. To dlatego tak ważne jest, aby skontaktować się z lekarzem w celu znalezienia bezsenności u dzieciJakie są konsekwencje bezsenności u dzieci? Jeśli pojawi się ona, gdy dziecko jest młode, skutki fizyczne i psychiczne są bardziej poważne. Ponadto, jeśli ktoś cierpi na bezsenność w wieku młodzieńczym, bardziej prawdopodobne jest, że będzie cierpieć w wieku będzie czuć się stale zmęczone i nie będzie wydajne w szkole. Może być rozdrażnione i cierpieć na wahania nastroju, co potencjalnie może wywołać depresję w okresie nastoletnim lub bezsenność niesie zarówno ryzyko fizyczne i psychiczne dla dzieci, dlatego też ważne jest, aby zatrzymać ją, jak najszybciej i zobaczyć się ze specjalistą, aby uzyskać niezbędne nocne i bezsenność u dzieciWiele dzieci ma lęki nocne. Podczas tych epizodów, gwałtownie siadają na łóżku i zaczynają płakać czy krzyczeć, wykazując oznaki paniki lub lęku. W odróżnieniu od koszmarów, trudno jest obudzić dziecko podcza wystąpienia lęków nocnych. Jeśli jesteś w stanie je obudzić, będą zdezorientowana, nie pamiętając, co się dziecko ma lęki nocne, nie znaczy to, że mają problemy psychologiczne czy problemy ze zdrowiem psychicznym. Epizody te mogą być spowodowane zmęczeniem, napięciem emocjonalnym lub traumatycznymi wydarzeniami, takimi jak utrata członka rodziny lub kogoś bliskiego. Czynniki genetyczne i dziedziczne mogą również odgrywać pewną kontrolować lęki nocne, muszą wziąć pod uwagę ich naturalny przebieg, ale zawsze pod nadzorem. Ważne jest rozważenie zachowania dziecka, kiedy jest przebudzone. Jeśli widzisz, że są jakieś problemy zewnętrzne, które mogą mieć wpływ na zachowanie dziecka, starają się je rozwiązać lub skontaktuj się ze techniki, takie jak ćwiczenia relaksacyjne, które mogą pomóc dziecku w obliczu snów, które wywołują i nadpobudliwośćW celu zrozumienia zależności między problemami sennymi a ADHD, ważne jest, aby pamiętać, że istnieje dwukierunkowa zależność między tymi zaburzeniami. Psychopatologia ADHD oraz cykl regulacji snu i przebudzenia posiadają współne mechanizmy neurobiologiczne: deficyt strukturalny w korze przedczołowej w mózgu, który jest specyficznym obszarem, odpowiedzialnym za kontrolowanie uwagi i regulacji snu. Istnieje wysoka występowalność zmian snu u nadpobudliwych dzieci. Dzieci z ADHD zwykle wykazują wzorce niestabilnego snu, trudności z zasypianiem, nocne wybudzenia i niespokojne nogi lub gwałtowne ruchy podczas snu. Epizody te uniemożliwiają mózgowi prawidłowy u dzieci, zamiast powodować ospałość, jest widoczna, jeśli chodzi o uwagę, skupienie, koncentrację, naukę, kontrolę impulsów, samoregulację, truności z pamięcią roboczą i funkcjami wykonawczymi. Dlatego, jeżeli to zaburzenie nie jest odpowiednio traktowane, prowadzi do ADHD i vice L. y De Vicente-Colombia, A. Attention deficit disorder with hyperactivity and sleep alterations. Med Clin (Barc). 2006;126(13):500-6 Bezsenność dotyka coraz większej liczby osób i niedługo będzie ją można nazywać chorobą cywilizacyjną. Zwana inaczej insomnią, polega na zaburzeniach rytmu snu. Osoby cierpiące na bezsenność mają kłopoty z zasypianiem, a ich sen jest bardzo lekki i łatwo go przerwać - jakby mózg stałe pozostawał w stanie czuwania. Przez to sen jest nieefektywny, chory budzi się zmęczony i rozdrażniony, a w konsekwencji ma problemy z koncentracją i wzmożonym stresem. Przyczyny bezsenności są różne, tak samo jak różne są metody walki z nią. spis treści 1. Przyczyny i objawy bezsenności Wysiłek fizyczny a kłopoty ze snem Bezsenność a inne choroby 2. Metody leczenie bezsenności Leki nasenne w leczeniu bezsenności Alkohol a leczenie bezsenności Leki nasenne w ciąży Leki nasenne bez recepty 3. Badanie polisomnograficzne 4. Jak samemu radzić sobie z bezsennością 5. Rokowania w bezsenności Dobre rokowania Złe rokowania 6. Możliwe powikłania bezsenności rozwiń Zobacz film: "Kilka prawd na temat bezsenności" 1. Przyczyny i objawy bezsenności Przyczyn bezsenności jest bardzo wiele. Czasem są błahe, jak to, że nie mamy uregulowanego planu dnia, rytmu snu – pracy itp. Innym razem przyczyną bezsenności może być choroba, na którą cierpimy, jak np.: choroby serca niekontrolowane nadciśnienie tętnicze, nadczynność tarczycy, choroby przebiegające z przewlekłym bólem. Niektóre choroby psychiczne także zwiększają ryzyko wystąpienia zaburzeń snu. Bezsenność może być powodowana przez używanie niektórych substancji, tj.: palenie tytoniu, alkohol, narkotyki. Najważniejsze, aby szybko zgłosić się do lekarza, by wcześnie wykryć przyczynę i móc wdrożyć odpowiednie leczenie. Bezsenność charakteryzuje się podobnie jak ból. Jeśli występuje przez okres dłuższy niż 3 tygodnie, definiuje się ją jako przewlekłą i klasyfikuje jako chorobę. Przyczyny tego zaburzenia mogą być różne, a bezsenność może być krótkotrwała lub utrzymywać się nawet przez kilka tygodni (wówczas trzeba koniecznie zgłosić się do lekarza). Zaburzenia snu mogą być spowodowane wewnętrznym niepokojem i stresem związanym z trudną sytuacją życiową czy problemami w pracy. Wtedy wystarczy po prostu zminimalizować ten czynnik i sen powinien wrócić do normy. Liczba osób cierpiących na ten rodzaj zaburzeń, wzrasta wraz z wiekiem. Ta dolegliwość dużo częściej dopada kobiety niż mężczyzn. Z wiekiem rodzaj bezsenności ulega zmianie. Młodzi ludzie przeważnie mają trudności z zasypianiem, po czym zaczynają kłaść się coraz później, a to skutkuje długim spaniem oraz pojawieniem się kłopotów z wczesnym wstawaniem. Nie tylko czynniki wewnętrzne warunkują wystąpienie bezsenności, nierzadko zdarza się, że zaburzenie pojawia się w wyniku niezależnych od nas przyczyn, takich jak upał, długotrwały hałas czy zbyt ostre światło. Nie bez znaczenia jest również nadmierna ilość spożytej kofeiny. Bezsenność często dotyka też kobiety po okresie menopauzy. Problemy z bezsonnością mogą mieć różne podłoże. Przeczytaj o nich więcej na stronie Na stronie znajdziesz również preparaty uspokajające i ułatwiające zasypianie, które możesz zarezerwować w pobliskiej aptece. Do objawów bezsenności należą: trudności z zasypianiem wybudzanie się w nocy nocne koszmary bóle głowy lekki sen lub całkowity brak snu w ciągu nocy Wysiłek fizyczny a kłopoty ze snem Wysiłek fizyczny bezpośrednio przed snem powoduje zwiększone ciśnienie i szybsze bicie serca. Wydzielane jest bardzo dużo adrenaliny, która jest hormony reakcji stresowych, przez co nie jesteśmy w stanie spokojnie zasnąć. latego zalecane jest nieuprawianie forsownego wysiłku fizycznego przed snem. Natomiast uprawianie sportu w ciągu dnia odgrywa bardzo pozytywną rolę w leczeniu zaburzeń snu i zapobieganiu im. Bezsenność a inne choroby Przyczyn insomnii najczęściej jednak należy niestety szukać w zaburzeniach o podłoży psychicznym i psychonerwicowym. Osoby narażone na ciągły stres, borykające się z depresją, zaburzeniami lękowymi i cierpiące z powodu utraty pracy lub bliskiej osoby są zdecydowanie bardziej narażone na wystąpienie bezsenności. Także choroby wywołane natręctwem myśli, zaburzeniami obsesyjno-kompulsywnymi i reakcja na wydarzenia dnia codziennego może mieć duży wpływ na jakość i czas trwania snu. Bezsenność może być wywołana także przez: bezdech nocne kurcze i zespół niespokojnych nóg (RLS) chrapanie lunatyzm narkolepsję przerost prostaty nadciśnienie tętnicze niewydolność serca PYTANIA I ODPOWIEDZI LEKARZY NA TEN TEMAT Zobacz odpowiedzi na pytania osób, które miały do czynienia z tym problemem: Dlaczego mam problem z zasypianiem i ciągłym zmęczeniem? - odpowiada mgr Irena Mielnik-Madej Jak pomóc sobie z takim problemem bezsenności? - odpowiada mgr Magdalena Nagrodzka Co stosować na bezsenność? - odpowiada dr Anita Rawa-Kochanowska Wszystkie odpowiedzi lekarzy 2. Metody leczenie bezsenności Przewlekła bezsenność wymaga leczenia u źródła. To znaczy, że jeśli jej przyczyną jest długotrwały stres związany z pracą, zaburzenia lękowe czy choroby somatyczne (między innymi prostata), należy przede wszystkim wyeliminować czynnik, który powoduje bezsenność. Podczas wizyty u lekarza nie można pominąć żadnej istotnej informacji na temat trybu życia, ponieważ wszystko może mieć kluczowe znaczenie dla rozpoznania przyczyny bezsenności. Ważne jest na przykład to, czy przed snem sprawdzamy coś w telefonie albo oglądamy film. Niebieskie światło emitowane przez ekrany ma duży wpływ na wystąpienie zaburzeń snu. Lekarza należy także poinformować o wszystkich nawykach żywieniowych, np. czy lubimy podjadać tuż przed snem. W celu poprawnej diagnostyki, warto jest prowadzić szczegółowy dziennik, aby znaleźć jak najwięcej prawidłowości i cech wspólnych występowania bezsenności. Leki nasenne w leczeniu bezsenności W celu wyleczenia bezsenności, lekarz może zapisać leki z grupy benzodiazepin, a także innych preparatów nasennych, przeciwdepresyjnych i mających działanie uspokajające. Jeżeli uzna to za konieczne, może skierować osobę dotkniętą bezsennością do poradni psychologicznej lub na psychoterapię, aby zwalczyć źródło problemu. Leki nasenne (te na receptę), czyli np. benzodiazepiny, są lekami, które mają dużo działań niepożądanych. W większych dawkach mogą spowodować zaburzenia koordynacji ruchowej, upośledzenia refleksu, zaburzenia pamięci, takie jak niepamięć następcza. Osoby starsze zażywające leki nasenne mają ponadto zwiększone ryzyko upadków i co się z tym wiąże – urazów, takich jak złamania kończyn. Najpoważniejszym działaniem niepożądanym jest jednak możliwość uzależnienia się od leków, dlatego nie można ich stosować przewlekle, tzn. nie dłużej niż 2–3 tygodnie. Może również występować zjawisko tolerancji. Polega ono na tym, że wraz z zażywaniem leku kolejne przyjmowane dawki przestają skutkować i potrzebujemy coraz większych i większych, aż w końcu i one przestają działać. Jest to bardzo niebezpieczne zjawisko pogłębiające zaburzenia snu i zwiększające znacznie ryzyko działań niepożądanych. Warto wiedzieć, że u osób uzależnionych od benzodiazepin w mózgu tworzą się zmiany zanikowe, takie same jak u alkoholików (poszerzenie przestrzeni podpajęczynówkowej). W większości leki nasenne i uspokajające powodują pogorszenie refleksu, jesteśmy śpiący i mamy gorszą koordynację ruchową. Ich zażywanie stanowi przeciwwskazanie do prowadzenia pojazdów mechanicznych. Leków nasennych i uspokajających (jak zresztą żadnych leków) nie powinno się łączyć z alkoholem. Może to skutkować szybkim wystąpieniem działań niepożądanych. Alkohol a leczenie bezsenności Istnieje niestety mylne przekonanie, że dobrym panaceum na problemy ze snem jest alkohol. W rzeczywistości alkohol je pogłębia. Może także prowadzić do uzależnienia, które staje się dodatkową przyczyną bezsenności, jednocześnie bardzo trudną do wyleczenia. Zwłaszcza, że alkohol i leki nasenne (benzodiazepiny) wywołują tzw. uzależnienie krzyżowe. Uzależnienie krzyżowe jest to termin farmakologiczny stosowany dla opisania zdolności jednej substancji (lub jednej klasy związków) do wytłumiania objawów zespołu abstynencyjnego wywołanego odstawieniem innej substancji (lub klasy związków) i podtrzymywania w ten sposób stanu fizycznego uzależnienia. W takim przypadku osoba uzależniona już od leków nasennych dużo łatwiej uzależnia się od alkoholu. Leki nasenne w ciąży Jedynie leki ziołowe mogą być w miarę bezpiecznie stosowane w ciąży. Należy jednak pamiętać, że przed zażyciem jakiegokolwiek leku w czasie ciąży należy bezwzględnie skonsultować się z lekarzem prowadzącym ciążę. Silniejsze leki nasenne (te na receptę) mogą być w ciąży przepisane tylko przez wykwalifikowanych specjalistów w warunkach szpitalnych. Leki nasenne bez recepty Istnieją ziołowe preparaty uspokajające, które można nabyć bez recepty i stosować w miarę bezpiecznie. Nie uzależniają, poza ewentualnymi reakcjami uczuleniowymi, na zawarte w nich zioła, nie mają działań niepożądanych. Trzeba jednak pamiętać, że po ich zażyciu nie można również prowadzić pojazdów mechanicznych. Są to preparaty zawierające wyciągi z kozłka lekarskiego (Valeriana officinalis), melisy, passiflory czy chmielu zwyczajnego. Innymi preparatami wpływającymi pozytywnie na sen są preparaty zawierające melatoninę – nazywaną hormonem snu. Lek ten reguluje zaburzenia snu związane ze zmianą stref czasowych, pracą zmianową itp. 3. Badanie polisomnograficzne Czasem stosuje się leczenie w laboratorium snu, przy pomocy polisomnografów. Sen badanego jest wówczas dokładnie analizowany i na tej podstawie określa się czas zasypiania, wszystkie fazy snu, a później szuka ewentualnych przyczyn bezsenności. Bezsenność nie stanowi wskazania do badań polisomnograficznych, jednak czasami wykonuje się je, aby odróżnić kłopoty ze snem od innych zaburzeń. Badanie polisomnograficzne polega na całonocnym rejestrowaniu elektroencefalogramu, oddechu, ruchów gałek ocznych oraz napięcia mięśniowego. Uzyskany obraz dzieli się na fazy snu – od I do IV i REM. W przypadku leczenia farmakologicznego leki nasenne i uspokajające można podzielić na dwie grupy. Pierwsza to leki wpływające na receptory GABA-ergiczne, drugą stanowią leki antydepresyjne. Ostatnio zwiększyło się stosowanie takich leków, nawet bez objawów depresji. Pomocniczo, w przypadku występowania lęku, stosowane są leki przeciwlękowe. W leczeniu tego, że nie można spać, najważniejsze jest odpowiednie dopasowanie leków do rodzaju bezsenności. Osobom, które mają trudności z zaśnięciem, podaje się najkrócej działający lek. Jeśli problem dotyczy przewlekłej bezsenności, zalecane jest branie leku tylko co kilka nocy, ponieważ codzienne stosowanie może skutkować uzależnieniem. U osób starszych bardziej wskazane są leki o pośrednim okresie półtrwania. Leki nasenne powinny być stosowane bardzo ostrożnie, ponieważ np. barbiturany mają silną tendencję uzależniającą. Środki z grupy benzodiazepin są bezpieczniejsze, mają już dużo mniejsze właściwości uzależniające, ale należy pamiętać, że nie zerowe. Leki nasenne powinno odstawiać się stopniowo. Nagłe odstawienie może spowodować tzw. objawy odbicia, a więc wzmożony lęk, bezsenność, drażliwość nerwową i inne. Ważna jest także odpowiednia higiena snu, tzn. np. wietrzenie pomieszczenia przed pójściem spać. Nie ulega wątpliwości, że osoby mające problemy z zasypianiem czy budzące się w nocy powinny szukać pomocy u lekarza. Higiena snu składa się z kilku elementów: regularny rytm snu/czuwania – codziennie należy spać tyle samo godzin (norma to 8), trzeba wstawać i kłaść się o tej samej porze, unikanie pracy w łóżku – trzeba wydzielić sobie osobne miejsce do pracy, unikanie drzemek w ciągu dnia – to pozwoli nam zasypiać w nocy, jeśli jednak czujemy się osłabieni lub zbyt zmęczeni, to powinniśmy pamiętać, żeby uniknąć snu, jeśli nie nadchodzi on po 10-15 minutach leżenia w łóżku, stały harmonogram zajęć każdego dnia – dobrze jest planować sobie każdy dzień, mieć stałe pory pracy i stałe godziny spożywania pokarmów, ćwiczenia fizyczne – trzeba je wykonywać codziennie, jednak ćwiczeń nie wolno wykonywać tuż przed snem, aby nie pobudzić naszej aktywności, unikanie spożywania posiłku na noc, nie stosowanie używek typu: kawa, tytoń, alkohol, papierosy przed snem – te używki często powodują bezsenność, zapewnienie ciszy i spokoju, gaszenie światła w sypialni (wyjątek może stanowić tylko słabe oświetlenie). Bezsenność można wyleczyć, aczkolwiek jest ona dolegliwością, która w każdym momencie życia może powrócić – np. z powodu jakiegoś stresu. 4. Jak samemu radzić sobie z bezsennością Poza leczeniem farmakologicznym i psychoterapią, warto też zastosować się do kilku zaleceń, aby samemu poradzić sobie z bezsennością, zwłaszcza, jeśli nie jesteśmy w stanie wyeliminować jej głównej przyczyny. Przede wszystkim nie powinno się korzystać z komputera, telefonu ani oglądać telewizji na godzinę przed pójściem spać, aby wyeliminować wpływ niebieskiego światła na jakość snu. Bardzo ważne jest też, aby nie zabierać do sypialni sprzętów elektronicznych ani tym bardziej pracy. Łóżko powinno służyć do snu i seksu, tylko wtedy mózg otrzyma odpowiedni sygnał, że to czas na odpoczynek. Dobrą praktyką jest także kładzenie się do łóżka i wstawanie o regularnych porach, aby wyrobić nawyk. Nie najlepszym pomysłem jest dosypianie w ciągu dnia i zasypianie na siłę. Sen musi przychodzić naturalnie. W przypadku łagodnych zaburzeń pomocna może okazać się np. relaksacyjna muzyka. Dodatkowo warto wietrzyć pomieszczenie o brać chłodne prysznice, ponieważ najlepsza temperatura do spania wynosi około 16-18 stopni Celsjusza. Jeśli to możliwe, warto zrezygnować także z nadmiernego spożywania kawy, mocnej herbaty, alkoholu i palenia papierosów. W zasypianiu pomóc mogą natomiast herbaty ziołowe (szczególnie melisa i rumianek). Dodatkowo dobrze jest zainteresować się praktykami medytacyjnymi oraz jogą, które mogą uspokoić ciało i umysł i pozbyć się zbędnego napięcia. Oczywiście tylko, jeśli nie będziemy nastawieni do tego pomysłu sceptycznie. Osoby opowiadające się za tymi metodami uważają, że istnieje związek między napięciem psychicznym, układem nerwowym a napięciem mięśni. Metody relaksacyjne to: naprzemienne napinanie i rozluźnianie różnych partii mięśni, regularne ćwiczenia fizyczne, muzykoterapia, aromaterapia (kąpiele z olejkami eterycznymi). Skuteczność tych metod jest bardzo wysoka. Zobacz też: W udzieleniu odpowiedzi na pytanie, czy mamy do czynienie z bezsennością, o której należy powiedzieć lekarzowi, może pomóc krótki kwestionariusz samooceny bezsenności. Czy często masz trudności z zasypianiem? Czy budzisz się zbyt wcześnie rano? Jeżeli często budzisz się w ciągu nocy, czy masz trudności z ponownym zaśnięciem? Czy często czujesz się zmęczony/a, gdy budzisz się rano? Czy utrata snu wpływa na Twój nastrój w ciągu dnia (powoduje, że czujesz napięcie, podrażnienie lub [przygnębienie)? Czy utrata snu wpływa na twoją pracę w ciągu dnia (pogorszenie koncentracji, pamięci i możliwości poznawczych)? Jeśli odpowiedź na co najmniej trzy pytania brzmi TAK, dobrze jest skonsultować się w tej sprawie z lekarzem lub wypróbować kilka "domowych" sposobów walki z insomnią. Bezsenność to choroba, z którą możemy sobie poradzić sami, jednak wymaga to sporo pracy i zaangażowania. 5. Rokowania w bezsenności Rokowanie w bezsenności zależy w dużej mierze od przyczyn ją powodujących, w jednych rokowanie jest dobre, w innych złe, gdyż leczenie choroby podstawowej nie zawsze jest możliwe bądź bardzo trudne. Dobre rokowania Najlepsze rokowanie mają pacjenci, których problemy ze snem są spowodowane np. stresującymi przeżyciami bądź nieprzestrzeganiem zasad snu i występuje u nich tzw. bezsenność przygodna. W takich przypadkach odpowiednie wsparcie psychologiczne, stosowanie metod relaksacyjnych i wprowadzenie w życie prawidłowych zasad higieny snu prawie w 100% skutkuje pełnym wyleczeniem – pod warunkiem że rozpoznanie jest prawidłowe i nie nakłada się na nie inna przyczyna bezsenności. Dobre rokowanie wyleczenia z bezsenności stanowią schorzenia, których rolę w powodowaniu zaburzeń snu udowodniono oraz można je skutecznie leczyć bądź ograniczać ich objawy. Wśród nich znajdują się choroby przebiegające z przewlekłym bólem – choroby nowotworowe, choroba zwyrodnieniowa stawów, choroby reumatologiczne. Prawidłowo prowadzone leczenie przeciwbólowe przez wykwalifikowanych do tego specjalistów pozwala w większości przypadków, o ile nie ma innych towarzyszących chorób, wystarczająco poprawić komfort życia i sen. Innymi chorobami należącymi do tej grupy są choroby, takie jak: nadczynność tarczycy czy inne zaburzenia hormonalne, w przypadku których odpowiednie stosowanie leków może dać bardzo dobre rezultaty. Również choroby sercowo-oddechowe, np. niewydolność serca, zespoły bezdechu sennego, odpowiednio leczone, skutkują poprawą jakości snu. Złe rokowania Złym rokowaniem charakteryzuje się bezsenność spowodowana przewlekłymi chorobami psychicznymi, takimi jak: schizofrenia, depresja, zespoły lękowe oraz uzależnienia. Wśród tych ostatnich dużą grupę pacjentów stanowią uzależnieni od środków nasennych. Oprócz uzależnienia, dochodzi do tolerancji, czyli zjawiska, w którym organizm szybko przestaje reagować na małe dawki leku, i do zwalczenia objawów potrzeba coraz większej ilości leku. Wyleczenie przewlekłego uzależnienia od leków nasennych i uspokajających jest na dzień dzisiejszy w większości przypadków niemożliwe. 6. Możliwe powikłania bezsenności Bezsenność jest obciążona bardzo wieloma powikłaniami zarówno somatycznymi, jak i psychicznymi. Ma też bardzo niekorzystny wymiernik ekonomiczny i społeczny. Ostatnio przeprowadzone badania naukowe potwierdziły negatywny wpływ bezsenności na dobowe wartości ciśnienia tętniczego. Zauważono ogólny wzrost ciśnienia zarówno skurczowego (górnego), jak i rozkurczowego (dolnego). Dodatkowo stwierdzono duży, większy niż zwykle, wzrost ciśnienia krwi w godzinach porannych, a także brak spadku ciśnienia w godzinach nocnych. Przewlekły niedobór snu prowadzi nieuchronnie do osłabienia układu odpornościowego organizmu. W praktyce oznacza to większą podatność osoby z bezsennością na wszelkie infekcje, które gdy są bardzo poważne i nieleczone, mogą zagrażać życiu pacjenta. Zwiększone jest również ryzyko wypadków, co powoduje częstsze niż u osób zdrowych złamania kości, zwichnięcia, skręcenia stawów, obrażenia wielonarządowe doznane w wypadkach komunikacyjnych. Treść artykułu jest całkowicie niezależna. Znajdują się w nim linki naszych partnerów. Wybierając je, wspierasz nasz rozwój. Nie czekaj na wizytę u lekarza. Skorzystaj z konsultacji u specjalistów z całej Polski już dziś na abcZdrowie Znajdź lekarza. polecamy

bezsenność u 10 latka